آلبرت اینشناین از جمله پشتیبانان معتقد اسرائیل بود که طوری که خود میگوید٬ «به جای تأسیس یک حکومت یهودی٬ توافقی عقلانی با اعراب بر اساس زندگی مشترک در صلح» را بیشتر دوست میداشت. اینشتاین در نامهای به اولین رئیسجمهور اسرائیل وایتسمان نوشت: «اگر موفق نشویم راهی برای همکاری و توافق صمیمانه با اعراب بیابیم٬ از تجربهی رنج دوهزارسالهمان هیچ نیاموختهایم و سزاوار سرنوشتی هستیم که در انتظار ما خواهد بود». در سال ۱۹۵۲ پس از مرگ وایتسمان٬ وقتی بنگوریون از اینشتاین میپرسد٬ آیا وی مایل است که رئیسجمهور اسرائیل شود٬ جواب منفی میدهد. اینشتاین چندسال بعد با آیندهنگری مینویسد: «مهمترین جنبهی سیاست [اسرائیل] باید آرزوی همیشگی و آشکار ما به ایجاد برابری کامل برای اعرابی باشد که در میان ما زندگی میکنند. موضعی که ما در برابر اقلیت عرب اخذ میکنیم٬ برای استاندارد اخلاقی قوم ما یک امتحان واقعی است».
منبع آلمانی (+).
