هرکی بالاخره مجبوره برا سرپانگهداشتن چیزی شبیه به «نرمالیته» یه مقدار نیرو صرف کنه. این باجیه که دیگران از آدم میگیرن. اینجا و اونجا باید رضایت بدیم٬ یعنی یه مقدار از نیروی خودمونو بسوزونیم که با اونا در سازگاری بسر ببریم. این وجه حق عضویت در «کلوپ ما»ست که میگن باید پرداخت. میگن٬ کاریش نمیشه کرد٬ باید سوخت و ساخت. اینکه همیشه گرونه یه حرف دیگهس ...
+ 2009/3/6 10:59  مانی ب.
|