این برو بچههای بالاترین گاهی خیلی بامزن. از دستشون خندیدم. در پاراگراف اول پست قبلی در مورد نقش بیدیالوگ تماشاگران در تئاتر زمانه نوشته بودم. فردی (به نام abldaliکه کاربر دیگری به نام آلبرت او را «عبدلعلی» مینامد) زیر لینک پیامی گذاشته بود که «جالبی این تئاتر اینه که یکی از هنرپیشگانش (مانی ب) خودش رو توی تماشاگران پنهان کرده بوده و یهو وسط اجرا به روی صحنه آمده ... ». خب٬ این نظر یه نوع دخالت در نمایش و خلق یه نقش جدید و بادیالوگه.
زیر لینک نوشتهی بعدی ۴دیواری٬ آلبرت جملهی بامزهای نوشته:
عبدللعیجان بهت تبریک میگم که شما هم رفتی قاطی هنرپیشگان!
عبدلعلی در جواب (یه متلک هم به من میندازه) میگه: «نه بابا! من سیاهی لشگرم! نامرد نکرد حداقل اسمم رو بیاره یا لینک به کامنت بده! ... این سوپراستارها همین هستند دیگه ... اصلا سیاهی لشگرها رو تحویل نمیگیرند» (+).
- باز حرف درست زدید عبدلعلی. سوپراستارا٬ غیر از رفقای حلقهی خودشون٬ هیچکسو تحویل نمیگیرن. آدم باید خودش خوشو تحویل بگیره. نامردیم نکنید٬ لینک صفحه بالاترینو گذاشته بودم. و هر کی نیگا میکرد کامنت شما رو میدید.
